Imagin Liam cz.1

Hej
Dzięki za tyle wejść! Przypominam o konkursie przedłużamy go.
Miłego czytania:)

-Nie, ja na to się nie nadaje.- próbowałaś powstrzymać przyjaciółkę od zapisania cię na listę uczestników między szkolnego konkursu.

-[T.I.] przestań marudzić, sama słyszałam jak śpiewasz. Jeszcze mi podziękujesz.

Powiedziała i zapisała twoje imię i nazwisko na kartce wiszącej na tablicy ogłoszeń.

-A tak w ogóle kiedy jest ten konkurs?

-No w piątek.

-Caroline! Jak ty se wyobrażasz, żebym się przygotowała w trzy dni!

-Uda ci się, tyle znasz tych piosenek.

-W takim razie przez następne trzy dni nie zobaczysz swojej rodziny.

-Jeeej.- rzuciła ci się na szyje. -Ale pozwolisz, że wezmę z domu ciuchy.

-Maybe... Maybe...

Zrobiła oczka kota ze Shreka.

-No dobra, ale jedziesz ze mną.

-To na co czekasz, chodź.

-Przecież mamy jeszcze angielski i sprawdzian z "Romeo i Julii".

-Babki nie ma, dyrko na pewno przyjdzie nas zwolnić.

-Z kąd ty to wiesz... Mniejsza z tym w takim razie jedziemy.

Caroline skierowała się w stronę wyjścia. Wtedy cie olśniło i dopisałaś ją do listy. Zauważyła, że nie idziesz więc się odwróciła i zobaczyła jak kończyłaś pisać.

-Co ty robisz?- spytała się z przerażeniem.

-Nic takiego, tylko przy okazji weźmiesz gitarę.

-Nie mów. że mnie dopisałaś.

-Nie mówię, sama to powiedziałaś.

-Ale ja nie umiem śpiewać!

-Czy ja coś takiego powiedziałam? Będziesz grać na gitarze i dzięki temu nie muszę martwić się o podkład.

-Wykreśl mnie!

-Nie!

-Tak!

-Sama zaczęłaś!- nie miała już niczym cię przebić.

Zrobiła minę obrażonego dziecka.

-Też cię kocham.- podeszłaś do niej i przytuliłaś ją, nie umiałyście sie na siebie gniewać. 

Najpierw pojechałyście do domu Caroline a potem do ciebie. Gdy byłyście już w twoim pokoju zaczęłaś.

-Teraz geniuszu myśl co mam zaśpiewać.

-Może coś One Direction?

-Caroline...

-No co?

-Ty dobrze o tym wiesz.

-Zawsze można spróbować.- uśmiechnęła się szeroko. -To może Beyonce "Halo"?

-Może być, będziesz umiała to zagrać?

-Przypomnę sobie tylko.

Wyjęła gitarę z pokrowca i zaczęła nastrajać a potem grać, a ty w tym czasie ściągnęłaś tekst z netu.

Nadszedł dzień konkursu. Zaraz z Caroline miałyście wystąpić.

-To nie nie ma sensu.- zaczęłaś

-Ma sens. Zobaczysz jeszcze wygramy.

-Dzięki tobie.

-Nieee dzięki tobie, nikt nie przebije tego jak śpiewasz.

Występowałyście jako ostatnie, potem komisja poszła obradować, po 20 minutach wrócili. 

Ogłosili wyniki, wygrałyście.

Główną nagrodą było spotkanie z boysbandem. Caroline cały czas trajkotała o tym jaki zespół może to być. Jej zwątpienia miały się rozwiać jutro o 9:00.

*następnego dnia*

-Caroline pospiesz się!

-Daj jeszcze chwilkę.

-Chwilka minęła 5 minut temu.

Wreście wyszła i mogłyście jechać do studia nagraniowego w którym miałyście się spotkać z zespołem.

Gdy byłyście na miejscu, ochroniaż kazał wam zaczekać w pokoju który wam wskazał. Po 5 minutach przyszli, a Caroline zamurowało.

Pierwsza część może wydawać się nudna,  ale to dopiero w drugiej zacznie się dziać;)
(powinnam wstawić ją jutro)

                                                                                                                               ~~Viollet